Od 15 października w warszawskiej Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki, możemy podziwiać nową wystawę „Polska – Kraj Folkloru?”.
Ekspozycja pokazuje wieś widzianą oczami etnografów, historyków sztuki, kolekcjonerów i artystów — sztukę ludową i ludowość jako reprezentację wsi w mieście. To w mieście bowiem decydowano, co jest ludowe, a co nie. Wystawa podejmuje temat instytucjonalizacji i centralizacji twórczości ludowej oraz jej propagandowego wykorzystania na niespotykaną przedtem skalę. Koncentruje się na niezwykłym zjawisku mezaliansu młodopolskiej chłopomanii z socrealizmem, a także samofolkloryzacji, czyli kreowania eksportowego wizerunku Polski jako „kraju folkloru”.
Ludowość i sztuka ludowa usytuowane zostają jednak także w znacznie szerszym kontekście — jako jedna z fundamentalnych kategorii, do której odwoływali się artyści nowocześni. Zainteresowanie sztuką ludową wiązało się bowiem z kluczowym dla modernizmu zwrotem do prymitywu jako źródła autentyczności, dziecięcej spontaniczności i fantazji.
kuratorka: Joanna Kordjak
współpraca: Katarzyna Kołodziej oraz Michał Kubiak, Marcin Lewicki, Jacek Świdziński
projekt muzyczny w ramach wystawy: Antoni Beksiak
udział specjalny: Fundacja Tchorek-Bentall
Wystawa będzie trwać do 15 stycznia 2017 roku.
[Best_Wordpress_Gallery id=”107″ gal_title=”20161019160000″]