Maciej Karpiński, scenarzysta (m.in. „Najlepszy”, „Różyczka”, „Pierścionek z orłem w koronie”), prozaik, dramaturg, eseista, tłumacz oraz przewodniczący Koła Scenarzystów Stowarzyszenia Filmowców Polskich został wybrany ponownie na członka Zarządu Europejskiej Federacji Scenarzystów (Federation of Screenwriters in Europe). Zgromadzenie Generalne FSE odbyło się 25 listopada 2017 w Brukseli.
Europejska Federacja Scenarzystów (FSE) skupia związki, gildie i stowarzyszenia scenarzystów filmowych z większości krajów europejskich (m.in. Koło Scenarzystów Stowarzyszenia Filmowców Polskich), reprezentując interesy ponad 6 tys. scenarzystów pracujących na Starym Kontynencie. Na czele pięcioosobowego zarządu FSE stanął ponownie Brytyjczyk Robert Taylor. Kadencja zarządu trwa dwa lata.
– Mój wybór jest z pewnością świadectwem uznania wysokiej rangi polskiego kina w Europie, w tym wkładu scenarzystów w sukcesy, jakie ono odnosi. Prace FSE m.in. na polu walki o lepsze zabezpieczenie praw moralnych i materialnych scenarzystów będą miały znaczenie także dla scenarzystów polskich, zwłaszcza w kontekście rozszerzających się pól eksploatacji utworów audiowizualnych, szczególnie w Internecie. Będziemy bardziej widoczni w Europie, co będzie się przekładało na uczestnictwo w międzynarodowych projektach, szkoleniach i innych działaniach europejskiej społeczności scenarzystów – mówi Maciej Karpiński.
Maciej Karpiński (ur. 1950) – scenarzysta, prozaik, dramaturg, eseista i tłumacz – jest autorem (lub współautorem) scenariuszy do następujących filmów: „Długa noc poślubna” (tv, reż. Jerzy Domaradzki, 1977), „Pokój z widokiem na morze” (reż. Janusz Zaorski, 1978) „Słodkie oczy” (tv, reż. Juliusz Janicki, 1979), „Kobieta samotna” (tv, reż. Agnieszka Holland, 1981, prem. 1987), „Koniec gry” (reż. Feliks Falk, 1991), „Głos” (tv, reż. Janusz Kondratiuk, 1991), „Pierścionek z orłem w koronie” (reż. Andrzej Wajda, 1992), „Nastazja” (reż. Andrzej Wajda, 1992, prod. jap.), „Daleko od siebie” (reż. Feliks Falk, 1995), „Wezwanie” (tv, reż. Mirosław Dembiński, 1997), „Córy szczęścia” (reż. Marta Meszaros, 1999, prod. pol.- niem.- węg.) „Cud purymowy” (tv, reż. Izabella Cywińska, 2001), „Miss mokrego podkoszulka” (tv, reż. Witold Adamek, 2002), „Strajk. Die Heldin von Gdańsk” (reż. Volker Schlondorf, 2006, prod. niem. – pol.), „Różyczka” (reż. Jan Kidawa-Błoński, 2010), „W ukryciu” (reż. Jan Kidawa-Błoński, 2013), „Najlepszy” (reż. Łukasz Palkowski, 2017). Filmy te otrzymały wiele nagród w kraju i za granicą.
Maciej Karpiński jest także autorem powieści, książek o teatrze i filmie (wśród nich podręcznika scenariopisarstwa „Niedoskonałe odbicie. O sztuce scenariusza filmowego”), sztuk teatralnych i adaptacji scenicznych, przekładów z języka angielskiego a także licznych esejów i artykułów publikowanych w prasie krajowej i zagranicznej. Wykładowca Studium Scenariuszowego przy PWSFTiTv w Łodzi oraz innych polskich uczelni filmowych i uniwersytetów amerykańskich. Wieloletni kierownik literacki Studia Filmowego „Perspektywa”, następnie Agencji Filmowej Telewizji Polskiej. W latach 1990-1994 wiceprezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich, założyciel i prezes Gildii Polskich Scenarzystów Filmowych, obecnie przewodniczący Koła Scenarzystów Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W latach 2005-2010 pełnomocnik dyrektora PISF ds. międzynarodowych. Odznaczony Srebrnym Medalem „Gloria Artis – Zasłużony Kulturze”. Jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.